monumenta.ch > Hieronymus > sectio 32 > Iudith > 6 > 11 > csg51.14 > sectio 35 > sectio 5 > sectio 17 > bsbClm14056.39 > sectio 91 > sectio 104 > sectio 82 > sectio 121 > sectio 66 > sectio 102 > sectio 13 > sectio 22 > 6 > sectio 20 > sectio 111 > sectio 101 > sectio 89 > sectio 23 > 5 > 36 > sectio 2 > 12 > sectio 226 > sectio 56 > sectio 31 > sectio 63 > sectio 15 > sectio 88 > sectio 16 > sectio 318 > sectio 35 > sectio 302 > 23 > sectio 71 > 4 > sectio 26 > sectio 120 > sectio 97 > sectio 4 > sectio 2 > . . . > Proverbia, 14 > sectio 8 > sectio 77 > 3 > sectio 128 > 13 > 10 > sectio 317 > sectio 425 > 10 > sectio 54 > sectio 28 > sectio 124 > sectio 450 > sectio 43 > bnf10439.194 r > 8 > sectio 88 > sectio 17 > 1 > 7 > sectio 37 > sectio 441 > sectio 443 > sectio 3 > 8
Ambrosius, Epistolarum classis I, 35, 7. <<<     >>> 9.

8.

1 Unde puto dixisse Apostolum (I Cor. XV, 28), quia tunc et ipse Filius subiectus erit, qui ei subiecit omnia: qui enim adhuc laborant, nondum subiecti sunt, in quibus fortasse adhuc sitit Christus, adhuc esurit, in quibus nudus est; eo quod non impleant verbum Dei, non induant Christum, qui est indumentum credentium, amictus fidelium.
2 Sed et illi in quibus aeger est, adhuc medicina indigent; et ideo nondum subditi; subiectio enim ista virtutis est, non infirmitatis: denique in fortibus et facientibus mandatum Dei, subiectus est Dei Filius.
3 Nunc autem magis in iis laborat, qui non subveniunt laborantibus, quam in illis, qui sibi postulant subveniri.
4 Haec est pia interpretatio et vera subiectionis Domini Iesu, qui ideo se subiiciet, ut sit Deus omnibus in omnia.